WIEK DOJRZEWANIA PSYCHICZNEGO

0
282

WIEK DOJRZEWANIA PSYCHICZNEGO

Wiek ten związany jest z intensywnym rozwojem funkcji układu nerwowego, który stanowi materialne podłoże procesów psychicznych. W wieku 14 — 18 lat doskonalą się formy myślenia młodzieży, co przejawia się już w zainteresowaniach teoretycznych, dotyczących problemów naukowych, społecznych, moralnych i innych. Jest to niewątpliwie okres trudny, nie wolny od konfliktów wewnętrznych i starć z otoczeniem, wywołanych często charakterystycznym dla tego wieku krytycyzmem. W niektórych wypadkach wybujały rozwój tych form myślenia może przyczynić się do zachwiania równowagi psychicznej młodych ludzi (abnegacji i rozgoryczenia, niezrozumienia siebie i starszych itp.). W tym okresie charakteryzuje także młodzież dążność do szukania wzajemnych powiązań i zależności między poszczególnymi zjawiskami i faktami, do tworzenia uogólnień, do uchwycenia istoty i prawidłowości obserwowanych zjawisk. Jest to niewątpliwie wiek problemów i krystalizowania się poglądów na otaczający nas świat. Stąd skłonność do rozważania problemów filozoficznych, do młodzieńczego filozofowania. Duże znaczenie w procesach psychicznych tego okresu odgrywa pamięć, która z początkowo mechanicznej, szczególnie w pierwszych okresach nauki, przekształca się w pamięć rozumową i logiczną. Analizując nagromadzone i pogłębiające się wiadomości, młodzież nabiera coraz większej odpowiedzialności i samodzielności zarówno w myśleniu teoretycznym, jak i działaniu praktycznym. Niemniej jednak dużą jeszcze rolę w tym okresie odgrywają wyobraźnia i marzenia. Mogą one być bardzo różne — bądź dotyczące kwestii społecznych (np. plany ulepszenia i poprawienia stosunków międzyludzkich, przebudowy świata itp.), bądź osobistych (np. plany dotyczące wyboru zawodu, przy czym zwykle obierane są zawody o dużej popularności i atrakcyjności, jak zawód aktora filmowego, aktora teatralnego, lotnika, marynarza itp.).