Biopsja igłowa
Badanie metodą biopsji igłowej pozwala ustalić, czy w danym organie nie wystąpiły zmiany patologiczne. Z reguły próbka płynu wysyłana jest do szczegółowego badania, w trakcie którego zostanie postawiona diagnoza. Jeśli miejsce zmian okaże się zbyt zwarte, by pobrać płyn, dokonuje się kolejnej biopsji i pobiera fragment zagrożonej tkanki. Próbkę wysyła się do laboratorium, do badania mikroskopowego. Nawet jeśli miejsce zmian patologicznych okaże się tkanką nowotworową, przed ustaleniem ostatecznej diagnozy oraz systemu leczenia, dokonuje się biopsji chirurgicznej. Według ostatnich ustaleń każda kobieta o zwiększonym ryzyku zachorowania na raka piersi (kobiety powyżej 30. roku życia) powinna poddać się badaniu biopsji chirurgicznej w przypadku, gdy objawy choroby nie ustępują w ciągu jednego lub dwóch miesięcy leczenia.